vrijdag 26 april 2013

Een bijzondere dag

burgemeester mw.drs. M.M. van 't Veld speldt de versierselen op.
Een bijzondere dag zou het worden en dat werd het ook. Niet alleen bijzonder maar ook heel speciaal.

Om bij het begin te beginnen.
Schoonzoon Edwin zou op Nyenrode in Breukelen een presentatie geven aan de studenten over de verkoop van computers. Ze zochten iemand die foto’s wilde maken voor de intranetsite van het bedrijf. De eigen fotograaf was die dag niet beschikbaar. Of ik mee wilde. Een leuke uitdaging. Alleen de baas van Edwin moest nog toestemming geven. Die toestemming kwam er en vanmorgen stond ik klaar met een tas vol camera’s om niets aan het toeval over te laten. Toch bijzonder om zo’n presentatie bij te wonen. Nog even kort gesloten of er een kleding voorschrift was. De baas en Edwin gingen in pak en met stropdas, dus voor deze bijzondere gelegenheid ook maar het pak aangedaan. Keurig op tijd stond Edwin voor de deur. Er was van de week door hem geoefend en de baas had de presentatie bij zich.
een plaatje en een praatje en een lintje
Bij Nyenrode was het erg druk toen we aankwamen. Volgens mij niet bijzonder, omdat het zo’n beetje de tijd was dat de studenten op Nyenrode arriveerde. Wel toevallig, we mochten zo maar doorrijden, wat mij de opmerking ontlokte om, als ik daar nog eens rond wilde lopen een pak met stropdas zou dragen. Kennelijk mag je dan zomaar doorrijden.
Op weg naar het Albert Hein gebouw liepen wel wat oudere mensen. Vreemd, maar misschien een speciale bijeenkomst.
een volle zaal
Groot was de verrassing toen we het gebouw binnenkwamen en ik daar Riet, de kinderen en kleinkinderen en mijn familie daar zag zitten. Duurde nog even voor het kwartje viel, maar toen was het duidelijk. Nu was het ook duidelijk waarom de zangrepetitie niet doorging.
de persfoto
Wat ik niet wist dat Hans van Ede, Riet en de kinderen al een hele lange tijd bezig zijn geweest om deze speciale gebeurtenis voor mij te organiseren. En dat Riet vanmorgen rond zes uur al lopend naar Annemarie was gegaan, om het dagelijks leven zo gewoon mogelijk te laten lijken.
Vanaf dat moment was het niet anders dan wat zou komen, te ondergaan. Zo belangrijk ben ik nu ook weer niet en ik sta het liefst in de zijlijn, in plaats van in het centrum.
Toch ben ik dankbaar dat zoveel mensen mij een warm hart toedragen, ben blij met mijn lintje en vond het fijn om dit te delen met familie, vrienden en collega’s.
Overigens las ik later in de uitnodiging dat maximaal 12 gasten mochten worden meegenomen. Kennelijk kunnen ze in mijn omgeving niet tellen en kwamen er 30 personen op mijn feestje.
Inmiddels ben ik de derde binnen onze familie die van de Koningin een lintje mochten ontvangen.
Na afloop van deze feestelijke gebeurtenis trakteerde de kinderen ons op een lunch.
Edwin en Maria hebben veel foto’s gemaakt van deze feestelijke gebeurtenis. Moeilijk om daar een keuze uit te maken. Ik plaats er maar een aantal op deze blog.
broers en zussen
Michel en Marielle de Valk , Marjan Fey
Hans van Ede en Rijk van Ark
Famke van Spaendonk
Diana Verreck

Famke van Spaendonk, burgemeester van 't Veld, Willem Woelders
Leen, Huib en Anneke de Rooij
Julia
Dennis

Heb ik in het politiebureau Leidsche Rijn en eigen zaal,
op Nyenrode heb ik zelfs een eigen gebouw.

even bijkomen

woensdag 24 april 2013

Ewoud Staete

 
Het Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior trad vanmiddag op in Ewoud Staete te IJsselstein. Voor deze gelegenheid werd gebruik gemaakt van de kerkzaal, waar ongeveer zestig bewoners naar het koor kwamen luisteren. Een hoog rollator gehalte. Net zoals bij andere verzorgingstehuizen stond de gang vol geparkeerd met rollators.
Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior
 
Toen het koor op weg was naar de zaal, passeerde een oudere dame in rolstoel de zangers. Spontaan werd het lang zal ze leve ingezet. Nu was ze niet jarig, maar wel 100 jaar oud.
Utrechts Politie Mannenkoor Excelsior
Het koor was met 26 zangers aanwezig en het was passen en meten om het hele koor op het podium te krijgen. Excelsior had een mooi en herkenbaar programma. Een aantal liederen werd dan ook vanuit de zaal zacht meegezongen.
Marjan Fey
De muziek werd aan elkaar gepraat door Bert Landman. Natuurlijk stond het koor onder leiding van Michel de Valk en begeleidde Marjan Fey het koor op de piano.
Michel de Valk
Michel is een echte sociaal media freak. Voor aanvang van het concert plaatste hij al een bericht met foto op Facebook. En het koor is inmiddels al aangewend dat hij geen muziek map meer heeft, maar gebruik maakt van de Ipad.
 
Excelsior kan terugkijken op een geslaagd concert.
 
Het koor heeft sinds begin 2013 een nieuwe stropdas. Kennelijk is Henk Wilkens hier niet zo tevreden over en verscheen in de stropdas van de Vrede van Utrecht.
Henk Wilkens
Foto’s in de zaal gemaakt door een gast van Ewoud Staete, die spontaan mijn camera pakte en begon te fotograferen.

maandag 22 april 2013

De zangers zijn er weer

blauwborst
Het was weer genieten in de Groene Jonker. Overal waar je loopt hoor je de rietzanger, rietgors, of snor en blauwborst zingen en roepen. Zelfs de roerdomp toeterde over de plas.


blauwborst
Voor het eerst dit jaar zagen we de visdiefjes over het water scheren en in de verte vlogen zelfs enkele zwarte sterns.

rietgors vrouw
rietzanger
visdief
visdief
Met het zonnetje erbij gewoon genieten. Lammetjes in de wei en natuurlijk weer veel foto's gemaakt van de vogels.
 
Bij Kockengen konden we niet laten om even naar de bruine kiekendief te blijven kijken.

bruine kiekendief
Tot slot nog even langs onze eigen Haarrijnseplas, waar nog een geoord fuutje rond dobberde. Volgens de boswachter van Haarzuilens hebben er 15 geoorde fuutjes in de plas gezwommen.
geoorde fuut
Een blauwborst liet ook hier zich horen en zien. Kortom een mooie besteding van de vrije tijd.
kleine plevier
tureluur
 
kievit

zondag 21 april 2013

Vogelen

Vogelaar ?
Wat is vogelen ? Voor mij betekent het een wandeling in de vrije natuur en het kijken. Luisteren en fotograferen van vogels.

wachten op de oeverzwaluw
Of we, wat we vandaag tegenkwamen ook onder de noemer vogelen kunnen brengen weet ik niet. Volgens mij een brug te ver. Dus maar eens op het internet rondkijken wat er onder vogelen verstaan wordt. Als instrumenten worden een verrekijker en een vogelgids genoemd. Over camouflage wordt niet gesproken. Maar ja het is een manier om de oeverzwaluw op de foto te zetten. Blij met mijn aanwezigheid was deze “vogelaar” niet.
Voor de niet vogelaars. De overzwaluwen nestelen in de holletjes in de berg zand.




Vogelen is het bekijken, op naam brengen, en tellen van vogels, het inventariseren van de vogels in gebieden, en het doen van onderzoek naar bijvoorbeeld gedrag en ecologie. De beoefenaars van deze hobby worden vogelaars, of ook wel amateurornithologen genoemd. Piet Zomerdijk gaf als omschrijving van "vogelaar": iemand die min of meer gestructureerd kijkt naar vogels in het open veld.
Een belangrijk doel van het vogelen is het verwerven (en toetsen) van kennis van vogels. Daarvoor is in eerste instantie weinig anders nodig dan een goed waarnemingsvermogen, een vogelgids voor het op naam brengen van soorten, en een verrekijker.
Het kijken naar vogels als hobby heeft een traditie die lang teruggaat. In de afgelopen vijftig jaar hebben zich een aantal veranderingen voorgedaan. Aanvankelijk lag de nadruk op soortherkenning. Vijftig jaar geleden waren daar in Nederland maar weinig geschikte boeken voor. Genoemd kunnen worden: Zien is kenne en  Wat vliegt daar?
In de jaren vijftig van de 20e eeuw verscheen 'de Kist' (naar de bewerker voor het Nederlandse taalgebied) of 'de Peterson' (naar de auteur), een vogelgids[3] met afbeeldingen van (bijna) alle in Europa voorkomende vogelsoorten. Van de platen was twee derde in kleur en deze veldgids is voor de geschiedenis van de amateurornithologie in Nederland van eminent belang geweest.
In die tijd had lang niet iedereen een kijker. Het belangrijkste verschil tussen de situatie van vijftig jaar terug en nu is dat indertijd niemand wist welke vogels er te zien waren en waar die zaten.[1] Er waren al wel enkele bekende “hotspots”, waar groepjes vogelaars elkaar regelmatig ontmoetten en informatie uitwisselden. Met het publiceren van ervaringen in (regionale) tijdschriftjes werd toen een begin gemaakt.
Nog in de jaren zeventig was het aantal waarnemers en het aantal waarnemingen uiterst beperkt. De eerste atlas van de broedvogels van Noord-Holland (1971) kwam tot stand op basis van de waarnemingen van vijfendertig vogelaars.
 Vijftig jaar geleden werd er vrijwel alleen naar vogels gekeken door mannen. De psychologische verklaring daarvoor werd gezocht in de opvatting dat vogelen een gesublimeerde vorm van jagen is. De emancipatie is ook hier merkbaar. Tegenwoordig is het percentage vogelende vrouwen aanzienlijk groter.
Benodigdheden die men bij het vogelen kan gebruiken, zijn:
een vogelboek
een vogeldagboekje
een verrekijker en/of telescoop
vogelvoer
een cd- of mp3-speler
een pocket pc of smartphone, die als kaart, navigatiehulpmiddel, camera, vogelgids, geluidengids en invoermodule voor waarnemingen gebruikt kan worden.
(bron: Wikipedia)

Jammer dat ze zo groot worden

grauwe gans
Jammer dat ze zo groot worden, die grauwe ganzen. Daarnaast zijn ze inmiddels in grote getalen aanwezig. De weilanden zitten er vol mee en in de plas bij Kockengen zwommen er ook zo’n zestig volwassenen rond. Tussen de ouders zes groepen kuikens. We telden zelfs een groep van eenentwintig kuikens De voortplanting laat dus niets te wensen over.




 
 
Maar ja. Zo’n kuikentje ziet er toch wel lief uit als hij nog zo klein is.
 

zaterdag 20 april 2013

Ridderzuring

resultaat van een ochtendje werken
Een zonnetje en een beetje wind, mooi weer om actief bezig te zijn in de natuur. En aangezien het de derde zaterdag in de maand was, was het de vrijwilligersdag in Haarzuilens.

Overleg of even gezellig kletsen ?


Op het programma stond dit keer het steken van de zuring op een groot veld bij de Joostenlaan. Op dit veld zijn bloemen gezaaid en de bedoeling is dat daar de wilde bijen op af komen. De zuring groeit echter veel sneller en verdringt de andere planten die gezaaid zijn. Een stevige klus. Zuring is een sterke plant die diep geworteld zit in de grond. Maar met een flink aantal vrijwilligers lukte het toch om een kar vol zuring weg te werken. Volgens boswachter Tim is het geen zuring, maar ridderzuring. Volgens Henk past dit ook meer bij een kasteel.
 
Zoals gebruikelijk was het en gezellige werkdag en werd er voor de nodige koffie gezorgd.

 
Af en toe kwamen er groepjes verklede voorbijgangers langs, op weg naar het kasteel waar de Elf Fantasy Fair gehouden werd.


Ridderzuring (Rumex obtusifolius) is een vaste plant uit de duizendknoopfamilie (Polygonaceae), die van nature voorkomt in Europa. De plant is eenhuizig. Plaatselijk wordt de plant beschouwd als een zeer lastig onkruid dat chemisch kan worden bestreden of anders geheel uitgegraven moet worden. De plant wordt 0,8 tot 1,5 m hoog. De onderste bladeren zijn groot en breed, zijn eivormig en hebben een hartvormige voet. Hogere bladeren zijn smaller. De ridderzuring heeft kleine, tweeslachtige, groene bloemen. De vruchtdragende bloemdekken zijn langer dan 3,5 mm. De binnenste bloemdekbladen (vruchtkleppen) zijn bij Rumex obtusifolius subsp.obtusifolius eirond tot langwerpig met aan weerszijden verscheidene lange tanden en met meestal een knobbel (zeer zelden drie knobbels) op het bloemdek. De binnenste bloemdekbladen (vruchtkleppen) zijn bij Rumex obtusifolius subsp. transiens langwerpig of nog smaller met steeds drie knobbels op het bloemdek en hebben aan weerszijden weinig korte tanden of zijn soms ongetand. Er is sprake van een losse, vertakte pluim. De bloeiperiode loopt van juni tot oktober. (bron Wikipedia)