Vandaag de rit door de Outback, van Tjukayirla naar Warburton.
Een afstand van ongeveer 340 kilometer.
 |
| Hoeveel parkietjes gaan er in een boom ? |
De Outback heeft veel. Natuurlijk het rode zand, velden vol
met bloemen, eindeloze vergezichten, duizenden Zebravinkjes, Diamantduifjes, Budgerigar
(Parkieten), vliegen en andere insecten. Daarnaast veel roofvogels. Niet zo gek
natuurlijk in een omgeving waar de vinkjes bijna je bek in vliegen.
Na een redelijk koele start in de ochtend, liep de
temperatuur langzaam op tot 42 graden. Ideaal om dan te rijden in een airco
auto. Maar goed af en toe moet je toch even de benen strekken. Als de klap van
de hitte eenmaal binnen gekomen is, valt het best te doen. Hoed op, rustig
lopen en veel water drinken, de natuur doet dan wel de warmte even vergeten.
 |
| De Kurrajong tree |
 |
| Laat de familie maar rondlopen, maar weinig schaduw |
 |
| Prachtige natuur |
Bij aankomst in het Roadhouse in Warburton deed zich
hetzelfde voor als gisteren. Donker wolken stapelden zich op en vormden zich
tot regenwolken en onweersbuien. Toch stond er nog een wandelingetje op het programma, rond de kreek
in Warburton. Net toen we op weg waren begon het te regenen. De kreek maar even
de kreek gelaten en op zoek naar het houten kruis net buiten de plaats, die de
plaats van laatste missiepost aangeeft. Sommige mensen denken dat hun auto zich
gedraagt als een fourwheeldrive. Ja, als je dan toch met je achterwielen in het
rode zand wegzakt, heb je een probleem. Maar goed met zijn drieën hebben we hem
toch weer op weg weten te krijgen. Gelukkig
was de auto leeg. Geen foto gemaakt, ten eerste omdat we moesten duwen en ten
tweede omdat het regende. Ach, de ene keer zit je vast midden in de
Murrayrievier en nu een keertje midden in het rode zand van de Outback.
 |
| Regenboog |
Uiteindelijk werd het toch nog droog, zakte de temperatuur
naar 29 graden en hebben we een wandeling gemaakt rond de kreek.
 |
| Na zonsondergang |
Warburton is een Aboriginal omgeving en dorp. Je mag geen
foto’s maken van de Aboriginals en voor de veiligheid zit er een groot hek om
het roadhouse, ligt het gereedschap aan de ketting, een hekwerk om de
benzinepomp en is het raadzaam om je
auto helemaal leeg te halen.
Inmiddels dus bijna in het centrum van Australië, waar de
dieselprijs inmiddels 60 dollarcent duurder is dan in Perth.
 |
| Lizard |
 |
| Per dag vijf tegenliggers |
De Outback heeft veel. Natuurlijk het rode zand, velden vol
met bloemen, eindeloze vergezichten, duizenden Zebravinkjes, Diamantduifjes, Budgerigar
(Parkieten), vliegen en andere insecten. Daarnaast veel roofvogels. Niet zo gek
natuurlijk in een omgeving waar de vinkjes bijna je bek in vliegen.
Bij aankomst in het Roadhouse in Warburton deed zich
hetzelfde voor als gisteren. Donker wolken stapelden zich op en vormden zich
tot regenwolken en onweersbuien. Toch stond er nog een wandelingetje op het programma, rond de kreek
in Warburton. Net toen we op weg waren begon het te regenen. De kreek maar even
de kreek gelaten en op zoek naar het houten kruis net buiten de plaats, die de
plaats van laatste missiepost aangeeft. Sommige mensen denken dat hun auto zich
gedraagt als een fourwheeldrive. Ja, als je dan toch met je achterwielen in het
rode zand wegzakt, heb je een probleem. Maar goed met zijn drieën hebben we hem
toch weer op weg weten te krijgen. Gelukkig
was de auto leeg. Geen foto gemaakt, ten eerste omdat we moesten duwen en ten
tweede omdat het regende. Ach, de ene keer zit je vast midden in de
Murrayrievier en nu een keertje midden in het rode zand van de Outback.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten