vrijdag 30 december 2011

Vogels, vogels en nog eens vogels

weer geluk, we kunnen door
Van Warakurna naar Tjakarula over de Great Central Road (gravelroad). Vroeg op pad en daarnaast wonnen we weer anderhalf uur  in tijd, omdat  van de Northern Territory terugkwamen in West Australië. De zon scheen volop en in korte tijd was het 30 graden.

Nog nooit zoveel vogeltjes bij elkaar gezien als vandaag. Grote groepen groene parkietjes, diamant duifjes, zwaluwen en zebra vinkjes in de lucht, langs de kant van de weg en op de weg. Een werkelijk spektakel.  Daarnaast waren de roofvogels, die we onderweg tegen kwamen, in de lucht of zittend  in een kale boom niet meer te tellen. Soms zaten er drie bij elkaar in één boom. Leek één grote volière waar we doorheen reden.
groene parkietjes achter een roofvogel aan
Geweldig om te zien was een groep van zeker duizend groen parkietjes, die een roofvogel achter na zaten in de lucht.
Ook de roofvogels gaven een showtje in de lucht, langs de weg.
autowrakken
Verder het gebruikelijke beeld, kapotte auto’s, verroest tussen de struiken, langs de kant van de weg. Kamelen die de rijbaan even blokkeerden, een enkele leguaan die de weg overstak  en veel rood zand op de weg en een enkele auto die ons te gemoed kwam rijden. De kangoeroes hebben we ook nu  niet gezien.

de kamelen
Onderweg zagen we nog dat de politie een auto controleerde. Naast de auto stonden enkele Aboriginals. De auto werd door de politie helemaal leeggehaald en achter de auto stonden een aantal blikjes en flessen met bier en sterke  drank. Bij aankomst bij het roadhouse in Jakarula bleek dat er daar was ingebroken en dat de politie de daders gepakt hadden op weg naar Waburton.

Aboriginals met gestolen drank
benzine achter slot en grendel
aan de ketting
Bij de roadhouses in Aboriginal gebied zijn al de nodige voorzieningen getroffen. Het gereedschap ligt aan de ketting en de benzinepomp staat achter een gesloten hekwerk. Eerst betalen en dan wordt er door een medewerker getankt.
waterhole,

jenny en Pieter
hoedje op voor de zon

Overigens Waburton hebben we zelf ook nog even aangedaan, omdat Riet daar bij het vorige bezoek een mooi stukje Aboriginal kunst gezien had en dat nu wilde kopen. Keurig voorzien van een certificaat van echtheid.
met z'n allen in de schaduw
Al snel liep de temperatuur op tot 40 graden plus, met de zon loodrecht boven je. Wat is dan het beste om te doen ? Kijk naar de zebravinkjes. Schuilen in de schaduw voor de hitte en veel water drinken.
dorst, zebravinkjes
Later op bij het roadhouse deed zich een zelfde spektakel voor. De roofvogels zaten in de boom boven een waterplaats, met daaronder een racebaan van heen en weer vliegende vinkjes.
Een extra bonus een prachtige leguaan die over de camping liep.
Leguaan
De dag eindigde net als bij ons vorige bezoek op de heen reis, met dikke donkere wolken. Veel wind, een klein beetje regen en veel onweer in de verte.
35 plus en zon en regen en onweer (vreemde combinatie)
Voor de vogelaars hier nog enkele plaatjes van de rovers. Ik denk dat ik bij het uitzoeken nog wel wat hulp kan gebruiken om ze een juiste naam te geven. Is het een Kite, Eagle, Falcon, Kestrel, Harrier, Buzzard, Goshawk, of een Hobby ?







 

donderdag 29 december 2011

Op nieuw de Outback in


Het eerste bericht van vandaag, 29 december 2011, was super. Annemarie stuurde een sms-je dat Dennis thuis is uit het ziekenhuis.

550 dollar
Niet al te vroeg op vandaag. De nieuwe band zou rond negen uur aankomen in Yulara en rond half tien er om gezet zijn. Dus rustig inpakken, nog even langs de supermarkt en door naar de garage.
dag Olga's
De band stond al klaar, voor een slordige 550 dollar, konden we weer op weg. Een laatste blik op Uluru en de Olga’s. Nog een aantal kilometers over een mooie geasfalteerde weg en daarna de gravel-road op.


De komende 320 kilometer alleen natuur, om vervolgens onze intrek te nemen in het roadhouse in Warakurna. Hetzelfde huisje als we op de heenweg hadden.

autowrakken
Onderweg nog steeds geen kangoeroes gezien (autowrakken). Het is voor het binnenland van Australië zo mooi nat weer geweest, dat het overal groen is en er veel groen gras is. Voor de kangoeroes is het dus niet nodig om het gras langs de wegkant  te komen eten.

een van de vier tegenlggers van de dag


Het blijft een prachtig land. Vooral in het binnenland. De rode zandweg, soms wel erg zanderig en  hobbelig. En de variatie van de natuur, bergen, prachtige bomen en kale vlakten. Moeilijk om een keuze te maken uit de duizenden foto's die we gemaakt hebben.
Dromedarissen
wilde paarden
Leguaan
Wel onderweg twee groepen kamelen ( sorry dromedarissen), wilde paarden en twee leguanen, die de weg overstaken en het door de oplettendheid van Peter overleefden. En natuurlijk weer veel roofvogels, meestal valken, maar in de lucht hing ook een buizerd en een Wedge-tailed Eagle.

Tawny Frogmouth
Tawny Frogmouth
Tawny Frogmouth
De bonus voor vandaag was de Tawny Frogmouth met jong. Een vogel die zich prima weet te verstoppen in een boom. Toevallig zag ik hem zitten tijdens de lunch stop.

Kingfisher

Kingfisher
Ook waren er de Kingfishers, die rond hingen bij de camping, net als een zestal bijeneters.


Brown Falcon

woensdag 28 december 2011

Soms gaat het mis

Sunset bij Ayers rock
Vanmorgen vroeg alles weer ingepakt en ingeladen. Om zeven uur lekker ontbijt. Dit keer in de ontbijtzaal van Kings Creek. Gebakken eieren en spek op geroosterd brood. (Australian breakfast)

Pieter Abetz en Ian Conway
Tijdens het ontbijt kwam Peter de eigenaar, Ian Conway, van Kings Creek Station tegen. Deze man is deels Aboriginal en doet veel voor hen en voor de natuur in de Outback. Natuurlijk wilde Peter hier alles over weten in verband met zijn politieke business. Het was een goed gesprek. Bijvoorbeeld; in het midden van Australië lopen er vermoedelijk zo’n één miljoen kamelen rond. Om het aantal terug te brengen, schieten ze de kamelen vanuit een helikopter dood en laten de doden dieren liggen. Voer voor de dingo’s (wilde honden) en vliegen. Hij zou graag met de Aboriginals deze dieren willen vangen en ze vervolgens in een slachterij om te zetten in o.a. biefstuk. Kamelen vlees is lekker en vet arm.
Evan Casey, paardenfluisteraar
Evan Casey, is een paardenfluisteraar, die voor de Kings Creek Station wilde paarden vangt en ze vervolgens zodanig benadert en behandelt dat ze tam worden en vervolgens gebruikt kunnen worden.

Door deze ontmoeting vertrokken we later dan gepland richting Warakurna Roadhouse. Maar goed eindelijk op weg, bleek dat we de sleutels van de tenthuisjes nog op zak hadden. Dus even terug om die in te leveren.
Dingo ? of een wilde hond langs de weg ?

De Olga's
Onderweg nog een foto gemaakt van de Olga’s. Ook leuk om terug te zien en past in het verhaal voor de blog. Dus even stoppen uitstappen, foto maken en weer door. Waar is mijn mooie Tasmania pet? Niet meer in de auto. Moet ik tijdens het uitstappen wel meegenomen hebben, maar niet op mijn hoofd. Jammer, moet ik eigenlijk terug naar Tasmanië voor een nieuwe.

Verder op weg met een geplande tussenstop bij Ayers Rock om een nieuwe band te laten monteren. De lekke band, die provisorisch gemaakt was, bleek toch nog lek te zijn en zonder reserve band de gravel-road op, waar je bijna niemand tegenkomt is geen aanrader.


In Ayers Rock bleek de band niet voorradig. Morgenvroeg komt er een band uit Alice Spring, zo’n 300 kilometer vanaf Ayers Rock. Overigens op de andere plaatsen die we na de lekke band passeerden waren er helemaal geen mogelijkheden om een andere band te bemachtigen.
Moesten we met Hanny en Pieter een nacht met de house-boat doorbrengen op een zandbank in het midden van de Murray river. Nu moesten we een extra nacht doorbrengen in het midden van Australië in het rode zand.

toch onderdak
Dit hield in dat we de afspraak voor de nacht, in Warakurna moesten cancelen en een slaapplaats moesten zien te bemachtigen in Yulara Resort (Ayers Rock). Zou niet moeilijk hoeven te zijn, omdat het op dit moment niet zo druk is met vakantiegangers in centraal Australië. Maar goed, kennelijk gebruiken ze deze tijd ook om de huisjes op te knappen. Een huisje huren bleek niet mogelijk, vol.!!

De mogelijkheid die overbleef was een lodge bij het backpackershotel . Ofwel een kamer  met vier bedden en een koelkast. Daarnaast een centrale keuken, toiletten en douches.
Uluru of Ayers Rock
In de avond in Yulara naar de sunset gekeken, met zicht op de Olga's en op Ayers Rock.
Riet zonder camera
Soms is het kleine nog mooier dan het grote. Tijdens het foto's maken viel het oog op een insect, vlak voor mij, die druk doende was om een holletje te maken in het rode zand. Grappig om te zien hoe er naast het holletje een klein bergje zand onstond.
de bezige bij of wat dan ook
Als het goed is gaan we morgen weer op weg. En het is weer erg warm in Yulara.
White Plumed Honeyeater